بنام خداوند
اخیرا بار دیگر بخشنامه‌ای از آستین بزرگان بخشنامه نویس تنظیم بازار ارز بیرون آمد.
مضمون بخشنامه حاکی از آن است که از این پس صرافان شهرستانی حسابشان از صرافان تهرانی جداست.
و آنها فقط حق دارند از صرافی بانک ملی خرید کنند و آن هم با شرایط خاص و ده ها صرافی بانکی دیگر فقط مختص صرافان نازنین تهرانی خواهد بود.
دلیلی برای این جدا سازی ذکر نشده ، شاید اتو لباس ویا مدل مو یا واکس کفش شهرستانی ها با عزیزان تهرانی تفاوت داشته ولی در هر صورت به نظر می‌رسد که این جدا سازی تفاوت هائی را خواه نا خواه ایجاد می کند از جمله:
۱-صرافان تهرانی چون وقتشان طلاست نباید در صف بایستند ولی شهرستانی ها چون بیکار هستند مانعی ندارد که ساعت ها در صف تنها یک صرافی بانکی بمانند.
۲-صرافان تهرانی چون خرجشان زیاد است باید بتوانند در یک روز از چند صرافی بانکی یکصد هزار دلار بگیرند (گاهی در مجموع تا یک میلیون دلار) ولی شهرستانی ها چون خرجی ندارند فقط یک بار و آنهم به روایتی یک روز در میان می توانند یکصد هزار دلار بگیرند.
۳-صرافان تهرانی ارزی را که گرفتند در زمانی کوتاه به محل صرافی شان می رسند و شروع به فروش می کنند ولی شهرستانی ها وقتی ارز را گرفتند تازه باید حرکت کنند با اتوبوس یا قطار یا هواپیما و یا احیانا اتومبیل شخصی ، کیلومتر ها را طی کنند و با داشتن دلهره ای که از به همراه داشتن محموله ای ارزشمند ناشی می شود راهی شهرشان بشوند.
و البته حاشیه سود تهران و شهرستان هم مساوی اعلام شده و به نظر نمی رسد که چندان منصفانه باشد.
و ظاهرا باید نتیجه بگیریم : صرافان تهرانی مهم هستند چون تهرانی هستند و صرافان شهرستانی ؟ ؟؟ خوب شهرستانی اند دیگر !!!!!
خداوند را می خوانم که ما را هدایت فرماید که بدانیم تبعیض خوب نیست، چه بین سیاه و سفید باشد ، چه بین شهرستانی و تهرانی، چه بین مسلمان و غیر مسلمان.